Νέα υπονόμευση του ΕΣΥ με τις «εθελοντικές» υπηρεσίες στα δημόσια νοσοκομεία από ΜΚΟ!

    Η κυβέρνηση προωθεί αχρείαστες αλλά αμειβόμενες «εθελοντικές» υπηρεσίες στα δημόσια νοσοκομεία από ΜΚΟ ‒ Το υπουργείο Υγείας υπονομεύει τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού...

Παύλος Δερμενάκης

Στα θέματα υγείας βιώνουμε από την καθημερινή μας εμπειρία ότι ο συγκεκριμένος τομέας αποτελεί μια από τις τελευταίες προτεραιότητες της κυβέρνησης μαζί με την Παιδεία. Στους δύο αυτούς τομείς υπάρχει κυβερνητικός «συναγωνισμός» πως θα διατεθούν όλο και λιγότερα χρήματα για το πραγματικό αντικείμενο και πως σταδιακά θα περάσουν στην ευθύνη του ιδιωτικού τομέα με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Ο «συναγωνισμός» αυτός το τελευταίο διάστημα πήρε νέες διαστάσεις. Στο χώρο της Παιδείας μπήκε σε εφαρμογή η νέα πλατφόρμα «Ωνάσεια σχολεία», για να γίνει αρχικά αποδεκτό ως μέτρο κοινωνικά και να βρεθούν στη συνέχεια άλλες ανάλογες, αλλά πιο ουσιαστικές, διαδικασίες διαμόρφωσης ενός σχολείου που θα εξυπηρετεί και θα υπηρετεί απόλυτα τα επιχειρηματικά συμφέροντα με κάθε τρόπο. Στον τομέα της Υγείας η νέα εφεύρεση είναι οι «συμβάσεις με εθελοντικές οργανώσεις» για τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων και παράλληλα ετοιμάζονται άλλα μέτρα.

Αμειβόμενες «εθελοντικές» υπηρεσίες

Ξεκίνησε από την 1/4/2025 από τον Ευαγγελισμό το πρόγραμμα «Πιλοτική Εφαρμογή Ανάπτυξης Υπηρεσιών Υποστήριξης της Λειτουργίας των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ)». Αφορά υποστηρικτικές υπηρεσίες κατά τις μέρες της εφημερίας στα τρία μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας (Ευαγγελισμός, Γενικό Κρατικό «Γ. Γεννηματάς», Αττικό) από «εθελοντές» του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Ο υπουργός Γεωργιάδης που διέλυσε, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, ό,τι είχε μείνει όρθιο από το ΕΣΥ προχωρά στη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος με τη χρηματοδότηση ενεργειών όπως η παρούσα, που αποτελεί κλασσικό υπόδειγμα σας παρέχω «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Αντί να φροντίσει για τη στελέχωση με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όλες τις δημόσιες δομές υγείας, που είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι η υποστελέχωση, διέθεσε χρήματα για «διοικητικού χαρακτήρα διευκολύνσεις» όσων προσέρχονται στα επείγοντα τις ημέρες των εφημεριών.

Το πρόγραμμα έχει «κοστολογηθεί» σε 2,2 εκατ. ευρώ για δύο χρόνια και αφορά 25 άτομα που θα παρέχουν τις υπηρεσίες τους με 8ωρη εργασία στα επείγοντα των τριών νοσοκομείων στο ένα τέταρτο (1 προς 4) των εφημεριών. Ανάδοχος του προγράμματος είναι ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ) που από εθελοντική οργάνωση μετατρέπεται σε ΜΚΟ, καθώς λαμβάνει αμοιβή για τις υπηρεσίες που θα προσφέρονται και ταυτόχρονα θα απασχολεί στα συγκεκριμένα καθήκοντα έμμισθο προσωπικό. Συνεπώς η συγκεκριμένη δράση όχι μόνο δεν είναι εθελοντική αλλά γίνεται προσπάθεια παραπλάνησης του κόσμου στο βαθμό που χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση, τον φιλικό προς αυτή Τύπο αλλά και τον ΕΕΣ αυτός ο όρος.

Το μέγεθος της κοροϊδίας από πλευράς κυβέρνησης και του υπουργού καταγράφεται σε δήλωση της κας Παγώνη, απερχόμενης προέδρου της ΕΙΝΑΠ και γνωστής ως εκπρόσωπος στον νοσοκομειακό χώρο των κυβερνητικών επιλογών, η οποία δήλωσε «Δεν γνώριζα ότι πληρώνονται οι εθελοντές του ΕΕΣ. Όπως όλοι έτσι και εγώ νόμιζα ότι οι υπηρεσίες τους θα είναι δωρεάν. Αυτό άλλωστε σημαίνει εθελοντής. Δεν συμφωνώ καθόλου εάν πληρώνονται! Γιατί τότε δεν προσλαμβάνουν μόνιμο προσωπικό;»

Καμία σχέση με τις ανάγκες

Όπως είναι γνωστό η εμπειρία στα επείγοντα σε ημέρα εφημερίας για τον ασθενή είναι οδυνηρή, όχι μόνο για την κατάσταση της υγείας του αλλά για το συνολικό τρόπο που τον αντιμετωπίζει το σύστημα υγείας, όπως το κατάντησε η παρούσα κυβέρνηση, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού των νοσοκομείων. Ο χρόνος αναμονής για να ολοκληρωθεί η διαδικασία σε όλους τους χώρους που θα επισκεφτεί είναι αδιανόητος. Μεγάλος αριθμός από τους ασθενείς μένει στο νοσοκομείο περιμένοντας, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι προβλεπόμενες διαδικασίες κύρια των επιμέρους εξετάσεων, ακόμα και μετά τη λήξη της εφημερίας. Σε αυτό το περιβάλλον, που το άγχος και η αβεβαιότητα για το «αν θα προλάβω» είναι βασικό πρόβλημα η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει προτεραιότητα στην «καλή εικόνα» και στην «διοικητική εξυπηρέτηση» των ασθενών. Όπως είπε ο υπουργός «…ξεκινάει ένα πολύ φιλόδοξο πρόγραμμα που παρουσιάσαμε πριν από λίγες μέρες μαζί με τον Ερυθρό Σταυρό, το οποίο θα αλλάξει εντελώς την εμπειρία των ασθενών στις εφημερίες των μεγάλων Νοσοκομείων της Αττικής. Εκπαιδευμένοι και άριστα επιστημονικά καταρτισμένοι εθελοντές του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, θα αναλάβουν να καθοδηγούν και να διευκολύνουν τους ασθενείς, που θα φθάνουν στις εφημερίες αυτές. Είναι πιστεύω πολύ σημαντικό τη στιγμή της μεγάλης αγωνίας που φτάνει κάποιος στα επείγοντα ενός νοσοκομείου, να υπάρχει κάποιος άνθρωπος να τους κατευθύνει.» Δηλαδή το έργο των αμειβόμενων «εθελοντών» θα είναι να διευκολύνουν τους ασθενείς να πάνε στον κατάλληλο χώρο το νοσοκομεία για εξετάσεις κ.λπ. γιατί κατά τον υπουργό (το λέει και δεν ντρέπεται, αλλά ο συγκεκριμένος έχει πει και πολύ χειρότερα) έχουν αγωνία οι ασθενείς και χρειάζονται κάποιον να τους βοηθήσει δείχνοντας που θα πάνε. Κατ’ αυτόν δεν υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Οι ασθενείς κατά τον υπουργό δεν έχουν το φόβο: «αμάν τι θα γίνει, θα προλάβω να με δει ο γιατρός;», «θα έχει χρόνο να μου αφιερώσει για να κάνει σωστή διάγνωση;», «θα προλάβω να κάνω όλες τις εξετάσεις;» αλλά χρειάζονται απλά βοήθεια να τους καθοδηγήσουν γιατί «στον κόσμο το δικό του» όλα λειτουργούν τέλεια.

Αμοιβές σε ΜΚΟ αντί για προσλήψεις προσωπικού

Το ποσό των 2,2 εκατ. ευρώ για δύο χρόνια δεν είναι το τεράστιο ποσό που θα κάνει τη διαφορά όσον αφορά τα νοσοκομεία. Είμαι όπως ενδεικτικό της νοοτροπίας της κυβέρνησης για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος σε ελεγχόμενες δραστηριότητες, με ανθρώπους που «κάνουμε δουλειές» και του τι ετοιμάζεται στη συνέχεια… Είπαμε ο ΕΕΣ έγινε ΜΚΟ και παρέχει «υπηρεσίες» αλλά σε τιμή πολύ τσουχτερή! Τα 2,2 εκατ. για 25 άτομα για δύο χρόνια σημαίνουν 44.000 ευρώ ετησίως. Αλήθεια πόσοι γιατροί από το ΕΣΥ αμείβονται με αυτό το ποσό; Ούτε οι διευθυντές των κλινικών που εργάζονται αδιάκοπα και πραγματοποιούν εφημερίες δεν αμείβονται με αυτό το ποσό. Αν το ποσό αυτό το συγκρίνουμε με τους τραυματιοφορείς που μετακινούν τους ασθενείς το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε μισθούς τριών και πλέον ετών!

Με αυτά τα νούμερα τίθεται ένα θέμα: θα είναι τόσο καλοπληρωμένες οι συγκεκριμένες θέσεις εργασίας; Είναι λογικό να αναμένομε απαντήσεις από τον ΕΕΣ όμως σύμφωνα με τη διαχρονική εμπειρία για «δανειζόμενο» προσωπικό αλλά και από τις ΜΚΟ ένα σημαντικό μέρος, μάλλον το σημαντικότερο, από αυτά τα χρήματα δεν θα καταλήγει στους συγκεκριμένους εργαζόμενους. Συνεπώς ο ΕΕΣ μετατράπηκε ειδικά με αυτή τη δράση σε ΜΚΟ και αυτή του η δραστηριότητα υπονομεύει το ΕΣΥ λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω θέματα που θίγουμε και όσα αναφέρουν τα σωματεία του προσωπικού των νοσοκομείων. Καταλήγουμε για μία ακόμα φορά σε διάσταση ανάμεσα στα λόγια «εθελοντισμός για τον άνθρωπο» και στα έργα… και ο ΕΕΣ αποτελεί απτό δείγμα αυτής της εξέλιξης.

Η κυβέρνηση, αντί να διαθέσει κονδύλια και όχι μόνο αυτά τα 2,2 εκατ. ευρώ για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία, αγνοεί τα προβλήματα δραματικής υποστελέχωσης, φροντίζει για προσωρινές «διοικητικές διευκολύνσεις» των ασθενών, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα και άλλα σχέδια που θα φανούν στη συνέχεια στην προσπάθεια πλήρους ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας.

πηγή: edromos.gr

Παύλος Δερμενάκης / Δρόμος της Αιστεράς

Το σκάνδαλο των τραπεζών

     Κέρδη για τους ιδιώτες «επενδυτές» στις τράπεζες. Τεράστιες οι ζημιές για τον ελληνικό Λαό: Με βάση τα παραπάνω, σύμφωνα με τα τρέχοντα δεδομένα, οι τράπεζες έχουν κοστίσει στον ελληνικό λαό 68,4 δισ. ευρώ, χωρίς να συμπεριλάβουμε τα χρήματα που δεν πληρώθηκαν ως έσοδα από το πρόγραμμα «2008-Αλογοσκούφη».

Παύλος Δερμενάκης*

Οι τράπεζες στην Ελλάδα αποτελούν την πρώτη βιτρίνα του σκανδάλου αναδιανομής εισοδήματος σε βάρος τού λαού με πολλαπλούς τρόπους και διαχρονικά.

Ζαλίζουν τα νούμερα που αφορούν την κερδοφορία των τραπεζών στην Ελλάδα: Το 2023 τα καθαρά τους κέρδη ήταν 3,7 δισ. ευρώ από 3,6 δισ. το 2022, ενώ το 2024 προβλέπεται να είναι αυξημένα και να φτάσουν στα 4 δισ. Από το 2024 ξεκινά και η διανομή μερισμάτων στους μετόχους.

Προέλευση των τραπεζικών κερδών: Η βασική πηγή είναι τα επιτόκια. Ακολουθούν οι προμήθειες και αυτά συμπληρώνονται με τη συνεχή μείωση του προσωπικού και των καταστημάτων και την καθήλωση των μισθών.

Στην Ελλάδα το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των επιτοκίων χορηγήσεων (δάνεια) και καταθέσεων είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Αυτό προέρχεται από τα ψηλά επιτόκια δανείων που μαζί με την σχετική προμήθεια υπέρ της τράπεζας (spread επιτοκίου) έχουν φτάσει σε τεράστια ύψη αλλά και από τα ελάχιστα συγκριτικά επιτόκια καταθέσεων. Τα επιτόκια καταθέσεων στην Ελλάδα φτάνουν ακόμα και στο ένα τρίτο από τα αντίστοιχα επιτόκια προθεσμιακών καταθέσεων στην Ευρώπη. Για τα προϊόντα απλού ταμιευτηρίου τα επιτόκια είναι σχεδόν μηδενικά και ταυτόχρονα επιβάλλονται προμήθειες/χρεώσεις στους λογαριασμούς ανάλογα με τη χρήση τους. Με αυτά τα δεδομένα οι τέσσερις συστημικές τράπεζες στην Ελλάδα έχουν διπλάσιο ποσοστό κέρδους (3,23%) συγκριτικά με τις συνολικά 107 συστημικές τράπεζες (1,6%), στα 19 κράτη μέλη της ΕΕ που συμμετέχουν στον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό της ΕΚΤ.

Το ιδιοκτησιακό καθεστώς των τραπεζών. Κοινώς ποιοι κερδίζουν; Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες είναι ιδιωτικές και προβλέπεται η πλήρης αποεπένδυση του ελληνικού δημοσίου μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) σε σύντομο χρονικό διάστημα, παρά τα τεράστια ποσά που έχει δαπανήσει για την σωτηρία τους.

Η συμμετοχή του ΤΧΣ στις τέσσερις τράπεζες είναι μηδενική στην Eurobank και την Alpha Bank και κατέχει ακόμα 18,39% των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας και 27% της Τράπεζας Πειραιώς. Όλο τα υπόλοιπα ποσοστά τα κατέχουν ιδιώτες στην συντριπτική πλειοψηφία τους ξένοι. Πρακτικά οι τράπεζες έχουν πλήρως αφελληνιστεί και έχουν παραδοθεί στο ξένο επιθετικό-κερδοσκοπικό κεφάλαιο.

Πόσο στοίχισαν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες στον ελληνικό λαό; Ο ελληνικός λαός πληρώνει τις τέσσερις συστημικές τράπεζες από το 2008 που ξεκίνησε η τραπεζική κρίση στις ΗΠΑ και θα συνεχίσει να πληρώνει για πολλά χρόνια ακόμα, θεσμικά προβλέπεται μέχρι το 2040 με βάση την αναβαλλόμενη φορολογία. Από το 2008 έως και την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση διατέθηκαν δεκάδες δισ. ευρώ σε μετρητά ως κεφάλαια των τραπεζών και εκατοντάδες δισ. με τη μορφή εγγυήσεων από πλευράς δημοσίου. Το σύνολο των χρημάτων που δόθηκαν σε μετρητά το 2008 επιστράφηκαν στο δημόσιο με ζημιά συνολικά 825 εκατ. ευρώ, χωρίς παράλληλα να αποδώσουν τα προβλεπόμενα κέρδη με βάση τις προϋποθέσεις που δόθηκαν.

Οι τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις ανήλθαν στο συνολικό ποσό των 57,2 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 41,6 δισ. κατέβαλλε το ελληνικό δημόσιο (72,3%) και τα 15,6 δισ. οι ιδιώτες (27,3%). Πρακτικά το δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός πλήρωσε την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση. Στη δεύτερη συμμετείχαν ιδιώτες και εξαγόρασαν ουσιαστικά την Eurobank και σε μεγάλο βαθμό την Alpha Bank. Στην τρίτη ανακεφαλαιοποίηση το δημόσιο αν και συμμετείχε με σημαντικά κεφάλαια συνολικά 5,4 δισ. ευρώ και οι ιδιώτες με 5,3 οι μετοχές που έλαβε το δημόσιο ήταν για μόλις 1,4 δισ. και τα υπόλοιπα 75% υπό μορφή μετατρέψιμων ομολόγων (cocos). Με αυτό τον τρόπο, μαζί τη δραματική υποτίμηση της αξίας των τραπεζών από τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις, διαμορφώθηκαν οι συνθήκες για τον πλήρη έλεγχο των τραπεζών από τους ιδιώτες και στις λοιπές τράπεζες πλην της Eurobank η οποία είχε ήδη περάσει σε ξένους από τη 2η ανακεφαλαιοποίηση.

Οι τράπεζες έλαβαν και άλλα χρήματα έμμεσα πέραν των εγγυήσεων και των δανείων. Είναι ο αναβαλλόμενος φόρος δηλαδή η φορολογική ασυλία των τραπεζών για 20 χρόνια. Οι όποιες ζημιές των τραπεζών λόγω των κόκκινων δανείων μπαίνουν σε έναν λογαριασμό-«κουμπαρά». Ο λογαριασμός αυτός θα μειώνεται σταδιακά μέχρι να μηδενιστεί ανάλογα με τους φόρους που αναλογούν κατ’ έτος σύμφωνα με την κερδοφορία των τραπεζών. Συνεπώς μέχρι να μηδενιστεί ο λογαριασμός οι τράπεζες δεν θα καταβάλλουν φόρους. Παράλληλα η παρούσα κυβέρνηση με το πρόγραμμα «Ηρακλής» προχώρησε στην παροχή εγγυήσεων 20 δισ. ευρώ προς τις τράπεζες για να τιτλοποιήσουν – μεταβιβάσουν τα «κόκκινα» δάνεια. Από αυτά κυβερνητικοί οργανισμοί (ΟΔΔΗΧ) εκτιμούν ότι το 40%, δηλαδή 8 δισ. ευρώ θα καταπέσει και συνεπώς θα κληθεί το δημόσιο να καταβάλλει το εγγυούμενο ποσό.

Κέρδη για τους ιδιώτες «επενδυτές» στις τράπεζες. Τεράστιες οι ζημιές για τον ελληνικό Λαό: Με βάση τα παραπάνω, σύμφωνα με τα τρέχοντα δεδομένα, οι τράπεζες έχουν κοστίσει στον ελληνικό λαό 68,4 δισ. ευρώ, χωρίς να συμπεριλάβουμε τα χρήματα που δεν πληρώθηκαν ως έσοδα από το πρόγραμμα «2008-Αλογοσκούφη».

Έναντι αυτών με τις πωλήσεις των μετοχών του ΤΧΣ στους ιδιώτες τα δύο τελευταία χρόνια έχουν εισπραχθεί συνολικά 2,8 δισ. ευρώ και όταν θα διατεθούν και οι υπόλοιπες μετοχές που έχει το ΤΧΣ μπορεί να εισπραχθούν στην καλύτερη περίπτωση μέχρι 2,5 δισ. ευρώ. Δηλαδή το δημόσιο στην καλύτερη περίπτωση θα προσεγγίσει το ποσό των 5,5 δισ. ευρώ, μαζί με τα όποια μερίσματα πάρει το 2024. Όλα τα υπόλοιπα χρήματα, 62,9 δισ. ευρώ, αποτελούν ζημιά και χρέος στις πλάτες μας και ταυτόχρονα επιδότηση στους ξένους ιδιώτες ιδιοκτήτες των τραπεζών.

πηγή: Δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

_________________________________________

(*) Ο Παύλος Δερμενάκης είναι αρθρογράφος στο Δρόμο της Αριστεράς

Αποκρατικοποιήσεις πλιάτσικο

Ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία με χαρακτηριστικό γνώρισμα όλοι οι «επενδυτές» να δανείζονται από το τραπεζικό σύστημα τα ευτελή ποσά που συμφώνησαν για τις εξαγορές..

του Παύλου Δερμενάκη (*)

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει τις αποκρατικοποιήσεις κατ’ εντολή των δανειστών, απλά οι όροι γίνονται συνεχώς δυσμενέστεροι για το δημόσιο συμφέρον. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των μεγάλων ξεπουλημάτων δημόσιας περιουσίας η πληρωμή τους με δανεικά από το τραπεζικό σύστημα. Οι νέοι «επενδυτές» δεν είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν ούτε τα ευτελή ποσά που συμφώνησαν για να αποκτήσουν τη δημόσια περιουσία. Συμφωνούν μέσα από αυξημένα προνόμια να μεγιστοποιούν τα κέρδη για να πληρώνουν τα δάνεια. Το πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία συνεχίζεται – εντείνεται επί της εποχής της κυβέρνησης της «αριστεράς».

Φραπόρτ: μια ακόμα… παραχώρηση «εξοφλείται» με τραπεζικό δανεισμό

Μία ακόμα αποκρατικοποίηση-ιδιωτικοποίηση, «αλά Ελληνικά» (ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας σε καθεστώς αποικίας του περασμένου αιώνα), ολοκληρώνεται και τυπικά αυτές τις μέρες. Πρόκειται για το ξεπούλημα ενός ακόμα δημόσιου φιλέτου, των 14 περιφερειακών αεροδρομίων που βρίσκονται στις πλέον τουριστικές περιοχές της χώρας.

Η μεθοδολογία εκποίησης είναι γνωστή και εφαρμοσμένη από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Η διαφορά είναι ότι όσο περνούν τα χρόνια οι όροι γίνονται όλο και χειρότεροι για το δημόσιο συμφέρον και κατ΄ επέκταση για το λαό. Εκτελεστής του τελευταίου συμβολαίου ξεπουλήματος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ναι αυτοί που θα αναιρούσαν την παραχώρηση των αεροδρομίων από την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Όχι μόνο έκαναν «γαργάρα» όσα διακήρυτταν, αλλά πήγαν ακόμα παρακάτω παραχωρώντας «γη και ύδωρ» στη Φραπόρτ, τη δημόσια γερμανική εταιρεία που τα αγόρασε για 50 χρόνια. Εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε την πρωτοτυπία της συγκεκριμένης ιδιωτικοποίησης. Το ελληνικό Δημόσιο σύμφωνα με τους δανειστές δεν μπορεί να κατέχει ως περιουσιακό στοιχείο τα αεροδρόμια. Συνεπώς υποχρεώθηκε να τα «αποκρατικοποιήσει» πουλώντας τα σε μία δημόσια γερμανική επιχείρηση!!!

Η διαδικασία των πλιατσικολόγων-αγοραστών επίσης γνωστή. Κατ’ αρχήν συμφωνούν στο χαμηλότερο δυνατόν τίμημα εξασφαλίζοντας τα μεγαλύτερα δυνατά άμεσα και έμμεσα οφέλη. Έτσι, μέσω της αρχικής σύμβασης και των μετέπειτα εφαρμοστικών της συμβάσεων: α) εξασφαλίζονται όπου απαιτείται έναντι ακόμα και έμμεσων ανταγωνιστών β) μεταφέρουν στο Δημόσιο, δηλαδή στον λαό με αποικιακούς όρους μια σειρά δικές τους υποχρεώσεις, γ) διασφαλίζουν ότι δεν θα πληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος του τιμήματος με δικά τους χρήματα, αλλά με δάνεια και από τράπεζες της «αποικίας», δ) εξασφαλίζουν, πριν ακόμα ξεκινήσουν τη δραστηριότητά τους και τις υποτιθέμενες επενδύσεις τους, ότι το εμπορικό προϊόν που θα διαθέτουν προς πώληση θα πωλείται ακριβότερα, συγκριτικά με το παρελθόν, για να διασφαλίζουν αυξημένα – εγγυημένα κέρδη.

Σε εφαρμογή της παραπάνω διαδικασίας έχουμε μέχρι στιγμής για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια τα ακόλουθα υπέρ των «επενδυτών» κατακτητών του γερμανικού Δημοσίου.

Αυξήσεις τιμολογίων

Έχουν ήδη αυξηθεί οι χρεώσεις ανά επιβάτη κατά 1 € από 1/1/2107 και έχει κατοχυρωθεί νέα αύξηση από τα 13 ευρώ σήμερα στα 18,5 μετά την ολοκλήρωση επενδύσεων ύψους 330 εκατ. ευρώ, και κατόπιν ετήσια αναπροσαρμογή στο 90% του πληθωρισμού.

Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό τομέα, χρησιμοποιώντας χώρους εντός των αεροδρομίων καλούνται από την Φραπόρτ να καταβάλλουν αυξήσεις ενοικίων, ακόμα και για μη στεγασμένους χώρους, που ξεκινούν από 400% και φτάνουν στα 1.000%!!!

Εξόφληση τιμήματος με δάνειο

Συνηθισμένη πλέον τακτική, όπως αναφέρεται παρακάτω, στα «παραδείγματα» ΟΠΑΠ και ακινήτων Εθνικής Τράπεζας. Έναντι άμεσου τιμήματος προς το Δημόσιο 1,2 δισ. ευρώ για τα 14 αεροδρόμια η εταιρεία πήρε δάνειο 1 δισ. από τράπεζες μεταξύ των οποίων και η Alpha που συμμετέχει με 400 εκατ. ευρώ. Ενώ η χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας συνεχίζει να μειώνεται για 7η χρονιά για τους αποικιοκράτες υπάρχουν πάντοτε χρήματα σε αφθονία.

Υποχρεώσεις στις πλάτες του λαού

Μια σειρά υπηρεσίες θα προσφέρονται από το Δημόσιο είτε έναντι ευτελούς τιμήματος είτε δωρεάν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η απαλλαγή της Φραπόρτ από τα δημοτικά τέλη για τις σχετικές υπηρεσίες από την τοπική αυτοδιοίκηση. Παράλληλα η Φραπόρτ θα χρησιμοποιεί, λόγω και των αυξημένων υποχρεώσεων σύμφωνα με τη νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία, υπηρεσίες από την Πυροσβεστική και την Αστυνομία έναντι χαμηλού τιμήματος. Εδώ το πρόβλημα δεν είναι μόνο η χαμηλή αμοιβή αλλά, ιδιαίτερα στην πυρόσβεση, ο μικρός αριθμός προσωπικού, κύρια στα νησιά. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να καίγονται περιοχές και να μην υπάρχει προσωπικό πυρόσβεσης αφού θα είναι δεσμευμένο στο αεροδρόμιο ενώ παράλληλα οι δανειστές απαγορεύουν τις προσλήψεις. Ήδη, έχουν ξεκινήσει μετακινήσεις προσωπικού για να καλυφθούν άμεσες ανάγκες σε νησιά, που θα αποψιλωθούν πλήρως οι υπάρχουσες μονάδες πυρόσβεσης για να καλυφθούν οι ανάγκες της Φραπόρτ.

Όσον αφορά το οικονομικό σκέλος ο λαός θα επιδοτεί οικονομικά, μέσω της φορολογίας, και μέρος των υπηρεσιών πυρόσβεσης για λογαριασμό της Φραπόρτ. Σύμφωνα με τη σύμβαση που υπογράφηκε για 540 εξειδικευμένους πυροσβέστες η Φραπόρτ θα καταβάλλει στο δημόσιο μόλις 10,5 εκατ. ευρώ ετησίως, δηλαδή την άμεση μισθοδοσία τους και μόνο χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι λοιπές λειτουργικές δαπάνες που σχετίζονται με αυτούς.

ΟΠΑΠ: εκποίηση με δανεικά και αυξανόμενη προίκα

Ο ΟΠΑΠ, το 33% των μετοχών που κατείχε το ελληνικό Δημόσιο το 2013, πουλήθηκε στους Μελισσανίδη με όμιλο τσέχικων συμφερόντων, έναντι 622 εκατ. άμεσα μετρητά και 30 εκατ. σε 10 ετήσιες δόσεις!!! Η πληρωμή των μετρητών έγινε και με δανεισμό (έκδοση ομολόγων 4ετούς διάρκειας) ύψους 400 εκατ. ευρώ με εγγύηση τις μετοχές του ΟΠΑΠ και η εξυπηρέτηση των τόκων του δανείου με τα μερίσματα που εισέπραττε ο αγοραστής, καταβάλλοντας ετήσιους τόκους 40 εκατ. ευρώ.

Για τις 4 χρήσεις 2013-2016 τα μερίσματα που αντιστοιχούσαν στο 33% που μεταβίβασε το Δημόσιο ήταν 274 εκατ. ευρώ δηλαδή όχι μόνο πλήρωσε τους τόκους αλλά αποπλήρωσε και 114 εκατ. ευρώ από το δάνειο (28,5%). Τα μέσα ετήσια μερίσματα ήταν 68,5 εκατ. ευρώ χωρίς να έχουν ξεκινήσει ακόμα σε αυτή την περίοδο τη λειτουργία τους οι «κουλοχέρηδες», κάτι που έγινε πρόσφατα αφού η κυβέρνηση ικανοποίησε πλήρως όλα τα αιτήματα των «επενδυτών» καρατομώντας τη διοίκηση της «ανεξάρτητης» αρχής για τα τυχερά παιγνίδια.

Έναντι λοιπόν των συνεχώς αυξανόμενων μερισμάτων, πέρα από τα λοιπά οικονομικά οφέλη (τεράστια ρευστότητα σε μία οικονομία με κυρίαρχο πρόβλημα την έλλειψη ρευστότητας), οι επενδυτές από το 2017 και μετά θα αποδίδουν τις λοιπές δόσεις στο Δημόσιο πληρώνοντας για αυτές μόλις ένα ποσοστό της τάξης του 25-30% από τα μερίσματα που θα εισπράττουν.

Αν αυτό δεν είναι «εγγυημένη κλοπή» δημοσίου χρήματος τότε οι λέξεις έχουν χάσει πλέον το νόημά τους.

Εθνική Τράπεζα: «αξιοποίηση» ακινήτων με δανεισμό και εγγυημένες ενοικιάσεις

Η Εθνική τράπεζα ξεπούλησε όλη την τεράστια ακίνητη περιουσία της σε πολύ χαμηλή αξία χορηγώντας δάνειο στον αγοραστή και εξασφαλίζοντας την ενοικίαση των ακινήτων από την ίδια.

Η μεγαλύτερη στην Ελλάδα εταιρεία ακίνητης περιουσίας, η ΠΑΝΓΑΙΑ, θυγατρική της Εθνικής έως το 2013 με 241, τότε, ακίνητα «φιλέτα» συνολικής αξίας 1 δισ. το 2013 πουλήθηκε σε ποσοστό 66% σε ένα ισραηλινών συμφερόντων fund. Η συμφωνία ολοκληρώθηκε αρχές 2014. Τίμημα πώλησης τα 653 εκατ. ευρώ. Από αυτά τα 421 εκατ. (τα 2/3) ήταν δάνειο της Εθνικής προς τον αγοραστή με προνομιακό επιτόκιο 2,7%. Την ίδια περίοδο η Εθνική έδινε επιχειρηματικά δάνεια στο 6% και είχε η ίδια δανειστεί (Απρίλιος 2014) με κόστος 4,5%. Παράλληλα δεσμεύθηκε για τη μακροχρόνια μίσθωση η ίδια των ακινήτων με υψηλό ενοίκιο, 70 εκατ. ετησίως και έτσι αποπληρώνεται ο δανεισμός. Δηλαδή ο αγοραστής με μόλις 163 εκατ. ευρώ δικά του μετρητά «έβαλε στο χέρι» μια περιουσία 1 δισ. ευρώ και με εξασφαλισμένα εισοδήματα ουσιαστικά στο διηνεκές.

Και μια μικρή λεπτομέρεια που «λέει» πολλά. Το ξεπούλημα της ΠΑΝΓΑΙΑ δεν έγινε με δημόσιο διαγωνισμό, όπως συνηθίζεται τουλάχιστον για τα προσχήματα σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά με απ’ ευθείας διαπραγμάτευση!!!

ΔΕΗ: η επόμενη στη σειρά για ξεπούλημα

Στα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων στον τομέα της ενέργειας οι δανειστές περνούν στον «σκληρό πυρήνα» της υπόθεσης, την ίδια τη ΔΕΗ. Το ξεπούλημα της ΔΕΗ μπαίνει, μετά από απαίτηση των δανειστών, ως ένα από τα κύρια θέματα στην τρέχουσα φάση της διαπραγμάτευσης για τη 2η αξιολόγηση του 3ου μνημονίου. Οι δανειστές επιβάλλουν ως προαπαιτούμενο την πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων παραγωγής ενέργειας σε ιδιώτες. Η κυβέρνηση έχει ήδη συμφωνήσει στην πώληση του 40% της παραγωγής μέσω λιγνιτικών μονάδων μέχρι το τέλος Ιουνίου 2018. Αν δεν υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον τότε η εκποίηση θα προχωρήσει σε υδροηλεκτρικές και μονάδες φυσικού αερίου.

Επί της ουσίας, επενδύσεις δεκαετιών της ΔΕΗ, με χρήματα του λαού, οδηγούνται στα χέρια των ιδιωτών με αμφισβητούμενες, αδιαφανείς διαδικασίες και ευτελή τιμήματα, όπως είναι η συνολική πρακτική των ιδιωτικοποιήσεων στην εποχή της αποικιοκρατίας των μνημονίων.

Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να μειώσει αντιδράσεις, για το ξεπούλημα της ΔΕΗ, ακόμα και στο εσωτερικό της «ξαναζεσταίνει» παλιότερα θέματα όπως τη συνταγματική αναθεώρηση, που δεν κοστίζει τίποτα σε σχέση με τη διαπραγμάτευση, και την πάταξη της διαφθοράς με αφορμή τις εξελίξεις γύρω από την παραπομπή του Γιάννου Παπαντωνίου σε προανακριτική επιτροπή. Επί της ουσίας χάνει σε ένα ακόμα θέμα το οποίο θεωρούσε ότι μπορούσε να διαχειριστεί χωρίς μεγάλα προβλήματα. Και εδώ πλέον έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλά μέτωπα και εσωτερικά, καθώς κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές και ο κομματικός και συνδικαλιστικός μηχανισμός εκφράζουν την αντίθεσή τους. Να θυμηθούμε ότι ένα από τα τελευταία χαρτιά αντίστασης του ΣΥΡΙΖΑ στην τότε κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, το καλοκαίρι του 2014, ήταν το θέμα της ΔΕΗ. Μάλιστα σε αυτό επικεφαλής είχε τεθεί ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας με ομιλίες και περιοδείες. Επίσης στην εκλογές Σεπτεμβρίου 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε στα λόγια τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ. Βέβαια ήδη τον είχε υποσκάψει με το σχετικό περιεχόμενο του 3ου μνημονίου. Στη συνέχεια δε με την 1η αξιολόγηση προχώρησε σε ακόμα πιο αρνητικές συμφωνίες, όπως ήταν επί υπουργίας Π. Σκουρλέτη η ρήτρα για την εφαρμογή «εναλλακτικών δομικών μέτρων», δηλαδή πωλήσεις παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ στην περίπτωση της αποτυχίας του μοντέλου δημοπρασιών ηλεκτρικής ενέργειας.

Ήδη κομματικά στελέχη όπως η υπεύθυνη επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Ζβίγγου έχουν κρατήσει αποστάσεις «ασφαλείας» από το θέμα των πωλήσεων μονάδων. Ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης, ως πρώην υπουργός Ενέργειας, έχει κηρύξει ένα «ιδιότυπο αντάρτικο» αποποιούμενος των ευθυνών του, για το πως και με δική του ευθύνη έφτασαν τα πράγματα στο σημερινό ξεπούλημα. Εκφράζει την αντίθεσή του στην άμεση πώληση των μονάδων και μιλά για στημένο διαγωνισμό από τους δανειστές για να πουληθούν οι μονάδες όσο-όσο, όταν «σε αναγκάζουν να πουλάς σώνει και καλά μέχρι το τέλος Ιουλίου του 2018. Είναι σαν να παίζεις χαρτιά και να σου έχουν πει εξαρχής ότι το πρωί θα έχεις χάσει τα μισά σου λεφτά».

 ________________________

 

(*) Ο Παύλος Δερμενάκης. είναι Οικονομολόγος, πρώην διευθυντικό τραπεζικό στέλεχος, μέλος του ΔΣ του Μαρξιστικού Χώρου Μελέτης και Έρευνας και αρθρογράφος στην εφημερίδα ο Δρόμος της Αριστεράς, 

πηγή: Δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

 

Τα γεράκια της παγκοσμιοποίησης «έχουν θέμα» στο Νταβός για το 2017

Ενώ το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών διευρύνεται «αισχρά» αναζητούν «υπεύθυνη ηγεσία» κατά του… λαϊκισμού καθώς γεγονότα που σημάδεψαν το 2016 διαμορφώνουν προϋποθέσεις για ανατροπές και στο μέλλον...

Τα γεράκια της παγκοσμιοποίησης πραγματοποιούν αυτές τις μέρες – το τετραήμερο 17-20 Ιανουαρίου – μία ακόμα από τις ετήσιες συναντήσεις τους στο Νταβός της Ελβετίας. Το κλίμα όμως για τη φετινή συνάντηση είναι τελείως διαφορετικό συγκριτικά με τα, δύο τουλάχιστον, τελευταία χρόνια. Η ευφορία και η απόλυτη ικανοποίηση ότι όλα πάνε καλά έχει δώσει τη θέση της στον προβληματισμό για τη μελλοντική πορεία της παγκοσμιοποίησης και κατ’ επέκταση των κερδών τους. Γεγονότα που σημάδεψαν το 2016, και ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ, ρίχνουν τη σκιά τους στις εξελίξεις και τις προοπτικές για το 2017 και μετά. Διαμορφώνουν προϋποθέσεις συνέχισης αντίστοιχων η ακόμα και μεγαλύτερων ανατροπών και για το μέλλον.

Το 2016 στις μεγάλες αναμετρήσεις, που η παγκοσμιοποίηση θεωρούσε ότι πηγαίνει χωρίς αντίπαλο, τα αποτελέσματα ήταν κόλαφος για τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις της. Γι’ αυτό και δεν απασχόλησαν επί της ουσίας το Φόρουμ του Νταβός στην αρχή του 2016. Η πορεία αποδείχθηκε ανατρεπτική. Το Brexit, η εκλογή Τραμπ, το «όχι» στο ιταλικό δημοψήφισμα ήταν ηχηρά χαστούκια σε μια ελίτ που θεωρούσε ότι θα συνεχίζει απρόσκοπτα τη λεηλασία της ζωής εκατοντάδων εκατομμυρίων λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων χωρίς αντίδραση. Και το μέλλον δείχνει πλέον αρκετά άδηλο για τις επόμενες εξελίξεις καθώς, πέρα από τα αποτελέσματα που δημιουργούν στην εξέλιξή τους τα παραπάνω γεγονότα, έρχονται νέες αναμετρήσεις σε χώρες όπου υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις που αντιστρατεύονται την παγκοσμιοποίηση και ταυτόχρονα διακρίνονται για τις ακροδεξιές απόψεις τους.

Οι αναμετρήσεις αυτές θα γίνουν στην ΕΕ που αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα σε όλους τους τομείς της ολοκλήρωσής της. Ταυτόχρονα η ΕΕ έχει πλέον να αντιμετωπίσει τον «πονοκέφαλο» του τι ακριβώς πολιτική θα εφαρμόσει, όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και πως θα πρέπει να αντιδράσει η ίδια. Συνεπώς οι εκλογές κατά σειρά σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία και ενδεχομένως Ιταλία αποτελούν εν δυνάμει κινδύνους τόσο για την εξέλιξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης όσο και ευρύτερα για την παγκοσμιοποίηση.

Οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τι έγινε το 2016 και να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια αντίστοιχους κινδύνους, διαμόρφωσαν τη θεωρία του «λαϊκισμού». Στο μοτίβο αυτό κινείται και η ανάλυσή τους στο πλαίσιο του Νταβός 2017, προσπαθώντας παράλληλα να προσδιορίσουν και κάποια θεσμική αλλά όχι ουσιαστική λύση. Ενώ διαπιστώνουν διαχρονικά, όπως θα αναφερθούμε παρακάτω, τις τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες ανάμεσα στην παγκόσμια ελίτ και όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα η πρόταση της λύσης, στη φετινή συνάντηση του Νταβός, περιγράφεται ως η «υπεύθυνη ηγεσία».

Δηλαδή ενώ εδώ και 4 χρόνια στο φόρουμ αναλύονται τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, οι δραματικές ανισότητες, η συνεχής διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών και οι κίνδυνοι για την κοινωνική συνοχή σαν αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, η λύση δεν είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του. Η λύση δεν είναι η άμεση εφαρμογή πολιτικών που μειώνει το χάσμα. Η λύση είναι η «υπεύθυνη ηγεσία». Μια ηγεσία που θα εμπνεύσει τις λαϊκές μάζες και θα τις αποτραβήξει από τον κακό δρόμο του λαϊκισμού.

Με άλλα λόγια αναζητούνται πολιτικοί που θα συνεχίζουν τις ίδιες καταστροφικές πρακτικές για τους λαούς, αυτές οι πολιτικές δεν μπαίνουν σε αμφισβήτηση, αλλά θα «εμπνέουν» τους λαούς τους καθώς θα είναι «υπεύθυνοι». Προφανώς βέβαια δεν εννοούν ότι οι προηγούμενοι ήταν ανεύθυνοι. Αυτό που ζητούν επιπλέον είναι περαιτέρω συρρίκνωση της δημοκρατίας στο όνομα του ρεαλισμού και της υπευθυνότητας για να «πείθονται» οι ατίθασοι λαοί.

Η σημασία του Φόρουμ

Στην ετήσια έκθεση του Φόρουμ, η οποία περιγράφει και τους βασικούς άξονες των επιμέρους συζητήσεων, καθορίζονται οι σημαντικότεροι κίνδυνοι – απειλές που αντιμετωπίζει ο «σύγχρονος κόσμος». Ανεξάρτητα από τον διαφορετικό τρόπο που μπορεί κάποιος να προσεγγίζει τα θέματα και να περιγράφει λύσεις, έχει σημασία να γνωρίζουμε πώς η παγκόσμια ελίτ αξιολογεί τα πράγματα και τι συζητά.

Σύμφωνα με την έκθεση η οικονομική ανισότητα αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο καθώς μπορεί να δρομολογήσει εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο την ερχόμενη δεκαετία. Λαμβάνοντας δε υπόψη τις πρόσφατες εξελίξεις στο γενικότερο κλίμα της «παγκοσμιοποίησης – αντιπαγκοσμιοποίησης» θεωρείται ότι ο οικονομικός προστατευτισμός αποτελεί, επίσης, σημαντική μακροπρόθεσμη απειλή. Ειδικότερα για το 2017 οι άλλες σημαντικές παγκόσμιες απειλές συνοψίζονται α) στα μεταναστευτικά ρεύματα μεγάλης κλίμακας β) στις τρομοκρατικές επιθέσεις, γ) τα ακραία καιρικά φαινόμενα, δ) τις μεγάλες φυσικές καταστροφές, ε) τις κυβερνοεπιθέσεις και στ) στην άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής, με την επέκταση της αυτοματοποίησης σε μια σειρά κλάδους και δραστηριότητες, που συνιστά απειλή για τους εργαζόμενους.

Βέβαια όλα τα παραπάνω, αν και αποτελούν αποτελέσματα των δικών τους αποφάσεων και της ανεξέλεγκτης οικονομικής και πολιτικής τους δραστηριότητας, προσεγγίζονται ως ουδέτερα θέματα που αφορούν όλη την ανθρωπότητα και φυσικά η συζήτηση επ’ αυτών, οι προτάσεις και οι αποφάσεις που θα ληφθούν σε κλειστά δωμάτια, όχι μόνο δεν θα αντιμετωπίζουν τα θέματα αλλά θα αποτελούν παράγοντα για την ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωσή τους. Ένα χαρακτηριστικό της υποκρισίας που τους διακρίνει αφορά π.χ. το νερό. Μιλούν για τη λειψυδρία, την ξηρασία και τις ανάγκες σε πόσιμο νερό ειδικά στις πλέον φτωχές περιοχές του πλανήτη. Αφιερώνουν ειδική συνεδρίαση για το θέμα, με προσκαλεσμένο τον ηθοποιό Ματ Ντέιμον που ενισχύει τέτοιες προσπάθειες ως ακτιβιστής στην Αφρική. Την ίδια στιγμή όλοι τους, με επικεφαλής το ΔΝΤ, έχουν στην ατζέντα τους, που είναι για «κάθε νόσο», και επιβάλλουν την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Η σημασία που αποδίδουν στο φετινό φόρουμ διάφορες ελίτ από διαφορετικές μεριές του πλανήτη είναι ενδεικτική από τις συμμετοχές. Ο απερχόμενος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, 12 από τους 27 Επίτροπους της ΕΕ, ο πρόεδρος της Κίνας Ξι Ζινπίνγκ, η πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι, η διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, εκπρόσωποι του περιβάλλοντος Τραμπ κλπ.

Ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για τη σύνοδο του 2017 είναι η συμμετοχή του Κινέζου προέδρου. Απόντος του Τραμπ και λαμβάνοντας υπόψη τις αρνητικές θέσεις του για την παγκοσμιοποίηση ο Ξι Ζινπίνγκ εμφανίστηκε στην ομιλία του, η οποία καταχειροκροτήθηκε, ως ο υπερασπιστής της παγκοσμιοποίησης. Χαρακτηριστικά μία από τις ατάκες του, απευθυνόμενος ουσιαστικά προς τον Τραμπ ήταν: «Κανείς δεν θα είναι νικητής, σε έναν εμπορικό πόλεμο».

Το «αισχρό» χάσμα διευρύνεται

Στα συμπεράσματα των αναλύσεων του 2016 στο Νταβός περιλαμβάνονταν και η διαπίστωση ότι «Η αναπότρεπτη ανισότητα έχει δημιουργήσει έναν κόσμο, όπου 62 άτομα κατέχουν τόσο πλούτο όσο το φτωχότερο μισό του παγκόσμιου πληθυσμού» (έκθεση Oxfam 2016). Επίσης, μεταξύ άλλων, θίγονταν το πρόβλημα με τους φορολογικούς παράδεισους και τη φορολογική ασυλία των πολυεθνικών και της παγκόσμιας ελίτ. Περιέγραψαν το οικτρό, για την ανθρωπότητα, αποτέλεσμα του έργου τους, και μετά τι έκαναν; Απλά συνέχισαν το πάρτι της αύξησης των κερδών για λογαριασμό τους και της επιδείνωσης των συνθηκών φτώχειας για τους λαούς.

Η νεότερη έκθεση της Oxfam που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν λίγες μέρες αποτυπώνει με νούμερα δύο βασικά συμπεράσματα. Πρώτο η εικόνα που υπήρχε το 2016 δεν ήταν ακριβής. Η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη. Δεύτερο, το 2017 η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο, όπως επιδεινώνεται συνεχώς από το 2010 και μετά που υπάρχουν δημόσια διαθέσιμα στοιχεία.

Ειδικότερα τα αναθεωρημένα στοιχεία 2016 δείχνουν ότι όχι 62 αλλά μόλις 9 άτομα κατέχουν όσο τα 3,6 δισεκατομμύρια ανθρώπων, που αποτελούν το μισό του φτωχότερου πληθυσμού της Γης. Και το 2017 τα άτομα αυτά μειώθηκαν σε 8. Πηγαίνοντας πίσω στο 2010 σε αυτό το τμήμα του φτωχότερου πληθυσμού αντιστοιχούσε η περιουσία των 43 πλουσιότερων ατόμων. Δηλαδή εν μέσω κρίσεων η υπερσυσσώρευση πλούτου κάθε άλλο παρά ανακόπηκε για την παγκόσμια ελίτ.

Η Oxfam χαρακτηρίζει, στην τελευταία έκθεσή της, αυτό το χάσμα ως «αισχρό», όπως με ανάλογο τρόπο είχε χαρακτηρίσει το χάσμα και κατά το 2016. Πάνω σε μια τέτοια έκθεση είχε συζητήσει η παγκόσμια ελίτ στο Νταβός τότε. Το αποτέλεσμα όμως όχι μόνο δεν άλλαξε αλλά η κατάσταση επιδεινώθηκε.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ μιλούν παγκοσμίως συνεχώς για την κρίση και την ανάγκη λήψης μέτρων, τα μέτρα που παίρνουν έχουν τελικά ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τη μεγέθυνση των κερδών της παγκόσμιας ελίτ σε όλες τις συνθήκες, κρίσης και μη, με την παράλληλη φτωχοποίηση λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων.

Είναι δε ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι ενώ οι εκθέσεις διαπιστώνουν πως η υπερσυσσώρευση πλούτου είναι μεταξύ άλλων και λόγω της φορολογικής τους ασυλίας, των offshore και των φοροαπαλλαγών, δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για να φορολογηθούν. Αντίθετα τους δίνουν, σε παγκόσμια κλίμακα, όλο και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές ενώ αυξάνουν άμεσα και έμμεσα τη φορολογία λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων.

Η ετήσια συνάντηση του Νταβός και η «ενασχόλησή» της με το θέμα των ανισοτήτων αποτελεί έναν δείκτη όσον αφορά το μέγεθος της υποκρισίας όσων συμμετέχουν σε αυτό το «πανηγύρι» έκφρασης φιλανθρωπίας. Ειδικότερα 4 πάνελ του φόρουμ θα ασχοληθούν με το θέμα. Σημαντικές «προσωπικότητες» όχι μόνο της οικονομικής ελίτ παρελαύνουν, εκφράζουν τη συμπάθειά τους προς τους αναξιοπαθούντες ανά τον κόσμο, περιγράφουν τον ακτιβισμό τους επί του θέματος, λαμβάνουν τιμητικές διακρίσεις και μετά συνεχίζουν στο δρόμο τους… για να έρθουν κάποιοι άλλοι αντίστοιχοι την επόμενη χρονιά. Επί της ουσίας οι χορτάτοι συζητούν για τα προβλήματα των πεινασμένων έχοντας όμως αποφασίσει ότι δεν θα συζητήσουν ποτέ κατ΄ ουσία για τη λύση του προβλήματος.

Μεταξύ αυτών που συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή του 2017 είναι και ο Μπιλ Γκέιτς, που ταυτόχρονα είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Μπορεί να έχει δωρήσει ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας του για την πραγματοποίηση φιλανθρωπικού έργου, όμως αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Όπως αναφέρει και η Oxfam η μεγάλη φιλανθρωπία δεν μπορεί να προσφέρει λύση. Η ανισότητα δεν αντιμετωπίζεται με φιλανθρωπίες όταν π.χ. μόνο στον φορολογικό τομέα οι δισεκατομμυριούχοι πληρώνουν συστηματικά χαμηλότερους αναλογικά φόρους από τους εργαζόμενους που απασχολούν.

Και η Ελλάδα;

Τα προηγούμενα χρόνια, λόγω των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων συστημικών / τραπεζικών κινδύνων που ήταν συνδεδεμένοι με την Ελλάδα και το χρέος της, η παγκόσμια ελίτ είχε το θέμα «Ελλάδα» ψηλά στην ατζέντα. Φέτος η Ελλάδα λείπει παντελώς από την ατζέντα. Είναι και αυτό ένα από τα «αποτελέσματα» της διαχείρισης όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων. Απεμπόλησαν όποια δυνατότητα υπήρχε να τους πιέσουμε, υποτάχθηκαν σε ό,τι τους ζήτησαν με αποτέλεσμα να μείνει η χώρα «γυμνή» από κάθε άποψη και φυσικά να της συμπεριφέρονται ανάλογα οι κάθε λογής δανειστές και η παγκόσμια ελίτ.
Παύλος Δερμενάκης/Δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ